به نام آنکه مرا آفرید، بـــــــــی پرسش!

پنجشنبه

به پایان راه نزدیکم

زندگی همه پوچ است و گزینه ، ایی نیست.
آمده ا ی،
سر جلسهء امتحانی که هرگز ثبت نام نکردی.
اما!
پاسخ اجباری است.
خسته ام، از این همه اجبار.
______________________________
____________________________
_____________________________________
________________
__________________
____
______
____

شنبه

توبیخ

دلم را،
به جرم حمل عشق

سنگسار کردند.
بی محاکمه!
همان طور، که دستانم را،
بی جرم!
و لبانم را؛
که پرسید ، معنی سکوت؟
وقتی گفته شد:
ساکت!