ققنس: خاطرات

چهارشنبه

خاطرات

خش خش برگی خشک، زیر گام عابر.
بوی عطرنارنج، در باد.
نم بارون بر خاک.
رد آبی بر سنگ.
ساخت آدم برفی.
یا طلوع آفتاب.
بوسه بر دست پدر.
طعم مادر بودن.
لمس همه شان آسان است.
اما نیست کار،هر کس!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

می ترسم رویاهایم،

جان گیرد.
موجی به بلندای سقف آسمان، گلدانی، که باید آبش داد
اما نمیدانی کجاست!
فریادهایی که از ته دلت بر می آید برای کمک به آدم ها اما کسی صدایت را نمیشنود.
دویدن از دالانی تو در تو برای رسیدن به نور،
نفست به شماره می افتد و درمیابی که هنوز در دالانی وآرزو می کنی کاش بیدار شوم.
دیدن فردا در خواب اما آسمانی در کار نیست.
تنها پرواز را در خواب دوست دارم،بی بال.
در حال دویدن قدمهایت بلند و بلندتر میشود ومی بینی همه رااما از بالا.