به نام آنکه مرا آفرید، بـــــــــی پرسش!

سه‌شنبه

فراوانی

تو را اینگونه میبینم؛
کمی ترسو،
کمی کم عقل و کوته بین کمی دلقک برا خنده!
کمی زهرآگین لسان آهنگین
کمی پر حرف نه با معشوق که با هم سایه و ...
کمی تــــــــــــــــــــــــــودار
کمی مجنون، کمی رند و کمی خشمگین
کمی خودبین و کمی خودخور
کمی بدبخت
کمی بابا، کمی فامیل
کمی موذی
کمی ظاهربین و
در آخر
کمی سنگی...
تو را اینگونه میبینم،همانگونه که خود، خواهی.
ولی باورت دارم،
دلی پر خون، دلی آشفته از ایام
دلی وابسته و دستگیر، دلی پر مهر و دریایی
دلی آیینه ای، آبی
دلی احساسی و عاشق
دلی خسته و ...
تو را کم نیست از آنها و بس فراوان، در تو جاریست، اما،
نمیدانم،چرا رو ناکردی شان تو تا حالا!!!!

هیچ نظری موجود نیست: