ققنس: چهار دیوار

یکشنبه

اتاقی دارم با چهار دیوار و سقفی

بدون در، اما،

بی شک، یک

پنجره ای خواهد داشت

تا دلتنگی هایم را با درخت خانه همسایه

تکرار کنیم

تا که از فریاد

رنگ رخ سیب

سرخ شود.

می ترسم رویاهایم،

جان گیرد.
موجی به بلندای سقف آسمان، گلدانی، که باید آبش داد
اما نمیدانی کجاست!
فریادهایی که از ته دلت بر می آید برای کمک به آدم ها اما کسی صدایت را نمیشنود.
دویدن از دالانی تو در تو برای رسیدن به نور،
نفست به شماره می افتد و درمیابی که هنوز در دالانی وآرزو می کنی کاش بیدار شوم.
دیدن فردا در خواب اما آسمانی در کار نیست.
تنها پرواز را در خواب دوست دارم،بی بال.
در حال دویدن قدمهایت بلند و بلندتر میشود ومی بینی همه رااما از بالا.

ققنس

یکشنبه

چهار دیوار

هیچ نظری موجود نیست:

دنبال کننده ها